Między ciszą a ciszą - Grzegorz Turnau

Między ciszą a ciszą sprawy się kołyszą, 
I idą i płyną, póki nie przeminą. 
Każdy swoje sprawy, trochę dla zabawy, 
Popycha przed siebie po zielonym niebie. 

A ja leżę i leżę i leżę 
I nikomu nie ufam i nikomu nie wierzę. 
A ja czekam i czekam i czekam, 
Ciszę wplatam we włosy i na palce nawlekam, 
Na palce nawlekam. 

Między ciszą a ciszą sprawy się kołyszą, 
Czasem trwają bez ruchu, klepią się po brzuchu. 
Ale czasem one lecą jak szalone, 
Wystrzelają w przestworza i spadają do morza. 

A ja leżę i leżę i leżę 
I nikomu nie ufam i nikomu nie wierzę. 
A ja czekam i czekam i czekam, 
Ciszę wplatam we włosy i na palce nawlekam, 
Na palce nawlekam. 

Między ciszą a ciszą sprawy się kołyszą, 
Sprawy martwe i żywe, nie do końca prawdziwe. 
Między ciszą a ciszą sprawy się kołyszą, 
I idą, i płyną, póki nie przeminą, 
Póki nie przeminą, 
Póki nie przeminą. 

A ja czekam i czekam i czekam, 
I tylko ciebie wciąż wołam, ciebie wzywam z daleka. 
Więc ja leżę i leżę i leżę, 
Bo tylko tobie zaufam, tylko tobie uwierzę. 
A ja czekam i czekam i czekam, 
Tylko ciebie wciąż wołam, ciebie wzywam z daleka. 
Więc ja leżę i leżę i leżę, 
Bo tylko tobie zaufam, tylko tobie uwierzę, 
Tylko tobie uwierzę.