Żyłem jak chciałem - Stachursky

Nadchodzi już kres moich dni, 
Zaczyna się już akt ostatni. 
Dlatego dziś powiedzieć chcę 
Historię mą, tak bez ogłady. 
Żyłem jak król i byłem nim. 
Choć z niejednego pieca chleb jadłem, 
I wiem, to jedno wiem, 
Żyłem jak chciałem. 

Choć świat pokochał mnie, 
Nie szczędził mi ciosów i razów, 
Robiłem to, co każdy chce, 
Choć tak naprawdę nikt w to nie wierzył. 
Pamiętam też mój każdy krok, 
I każdy dźwięk, który zagrałem, 
I wiem, to jedno wiem, 
Że żyłem jak chciałem. 

Choć człowiek jest jak twardy głaz, 
Upadnie też nie jeden raz, 
Lecz choćby świat zawalił się, 
Nie podda się, nie ugnie się, 
By każdemu z was powiedzieć w twarz, 
Żyłem jak chciałem. 

Sto spraw każdego dnia, 
Tysiące twarzy nienazwanych. 
Z ręką na sercu mogę już rzec, 
Kochałem i byłem kochany. 
I dziś, gdy patrzę wstecz, 
To mogę już śmiało powiedzieć, 
Że wiem, to jedno wiem, 
Żyłem jak chciałem. 

Twardy jak głaz, jak każdy z was, 
Upadłem też nie jeden raz, 
Lecz choćby świat zawalił się, 
Nie poddam się, nie ugnę się, 
By każdemu z was wykrzyczeć w twarz, 
Żyłem jak chciałem. 
Żyłem jak chciałem.