Na moście w Avignon - Marta Florek

Ten wiersz jest żyłką słoneczną na ścianie, 
Jak fotografia wszystkich wiosen, 
Kantyczki deszczu wam przyniosę, 
Wyblakłe nutki w nieba dzwon, 
Jak wody wiatrem oddychanie, 
Tańczą panowie, niewidzialni, 
Na moście w Avignon. 

Zielone staroświeckie granie, 
Jak anemiczne pąki ciszy, 
Odetchnij drzewem to usłyszysz, 
Jak promień, naprężony ton, 
Jak na najcieńszej wiatru gamie, 
Tańczą liściaste suknie panien, 
Tańczą liściaste suknie panien 
Na moście w Avignon. 

W drzewach, w zielonych okien ramie, 
Przez widma miast srebrzysty gotyk, 
Wirują ptaki pławo złote, 
Jak lutnie, co uciekły z rąk, 
W lasach zielonych białe łanie, 
Wirują w coraz cichszy taniec. 
Tańczą panowie, tańczą panie 
Na moście w Avignon. 
Tańczą panowie, tańczą panie 
Na moście w Avignon. 
Tańczą panowie, tańczą panie 
Na moście w Avignon. 

(wokaliza)