Państwo B - Enej

Kim jest ten pan, 
Który prosi o kawałek chleba? 
On stoi sam, 
Bo od pięciu lat nikogo już nie ma. 
Po mieście włóczy się 
I szuka miejsca do schronienia, 
Jedyne, co ma, 
To podarte buty i jego marzenia. 

Kim jest ta pani, 
Która ciągle pod kościołem stoi? 
Nie chcą jej wpuścić, 
Bo ubranej tak, to nie przystoi. 
A ona chce pomodlić się 
O ludzi dobrej woli 
I o lekarza, 
Co za darmo leczyć ją pozwolił. 

Może to ty i ja, 
Może to my za parę lat. 
Może to ty i ja, 
Na progu życia będziemy stać. 
Może to ty i ja, 
Może to my za parę lat. 
Może to ty i ja, 
Na progu życia będziemy stać. 

Kim był ten pan 
I kim była starsza kobieta? 
Zostały po nich 
Tylko puste miejsca na portretach. 
To może Jah, 
Tak może być, że w niebie na nich czeka, 
Skończyła się 
Nierówna walka dla człowieka. 

Może to ty i ja, 
Może to my za parę lat. 
Może to ty i ja, 
Na progu życia będziemy stać. 
Może to ty i ja, 
Może to my za parę lat. 
Może to ty i ja, 
Na progu życia będziemy stać. 

Może to ty i ja, 
Może to my za parę lat. 
Może to ty i ja, 
Na progu życia będziemy stać. 
Może to ty i ja, 
Może to my za parę lat. 
Może to ty i ja, 
Na progu życia będziemy stać.