Zdradzonym i bezbronnym - Edyta Geppert

Chodź dalej z każdą chwilą od nieba do ziemi, 
Niewiele nam przybyło swobodnej przestrzeni. 
Stanęły obok siebie o krok, dobro i zło, 
Nie umiesz ich rozdzielić. 

Nie szukasz, nie znajdujesz, nie pytasz o drogę, 
Udajesz, że nie kochasz niczego, nikogo. 
I nieprzytomnie biegnąc przez świat, rzucasz na wiatr 
Młodość swoją i urodę. 

Nie, nie, nie prawda, że nie mamy 
Nic prawdziwego, 
Jest, jest jak było przed wiekami, 
Piekło i niebo. 

Nie śmiejesz się, nie płaczesz, nie dziwisz się sobie, 
Próbujesz żyć inaczej, bez marzeń, bez wspomnień. 
Z podróży nieudanych do gwiazd wracasz, co dnia, 
Zdradzony i bezbronny. 

Nie, nie, nie prawda, że nie mamy 
Nic prawdziwego, 
Jest, jest jak było przed wiekami, 
Piekło i niebo. 

Nie, nie, nie prawda, że nie mamy 
Nic prawdziwego, 
Jest, jest jak było przed wiekami, 
Piekło i niebo. 

Nie, nie, nie prawda, że nie mamy 
Nic prawdziwego...