Sposób na czekanie - Andrzej Dąbrowski

Z moich wad jestem rad, 
Przywiązałem się już do nich. 
Wierne tak są, pomagają mi żyć. 
Dymu łyk, kawka i 
Mały koniak obok stoi. 
Z małych stresów bez adresu 
Leczę się w mig. 

Z moich wad jestem rad, 
Mam ich tyle, co i zalet. 
W sam raz na wiek, 
Wykształcenie i płeć. 
Bez tych wad szedłbym w świat, 
Ale życie nie jest rajem. 
Zgubi anioł skrzydeł staniol, 
Nim dojdzie gdzieś. 

Chyba żeby przyszła ta 
Niespodziana, jedyna, 
Odmieniła barwy dnia, 
Może zmieniłbym się, a tak 

Z moich wad jestem rad, 
Nie porzucę ich tak łatwo. 
Gdy żyję sam, cieszę się, 
Że je mam. 
Dymu łyk, kawka i 
Przygaszone w barku światło 
Pomagają, utulają 
Na kilka chwil. 

Może kiedyś przyjdzie ta 
Szarooka, miła, 
Zburzy mój wygodny świat 
Z małych zalet, pospolitych wad. 

Ale nic jeszcze dziś 
Się nie stało, 
Może jutro stanie się coś, 
Zacznę dla kogoś żyć. 
Z moich wad jestem rad, 
Grzeją mnie jak dobre futro 
I czekanie, i czekanie 
Skracają mi, skracają mi, skracają mi.