Łza dla cieniów minionych - KAT

Na dnie sarkofagu noc, 
Czarna suknia. 
Rozrzucam korale wspomnień. 
Wtulona w włosów płaszcz, 
Wonna rodnią swą. 
Teraz okryta snem. 

Na wpół lodowata dłoń, 
Zimne twe usta. 
A jeszcze niedawno ogień tlił. 
Pamiętam rozkoszny wiatr, 
Masztem gnący sztorm. 
Daję ci moją łzę. 

Okręt mój płynie dalej, gdzieś tam. 
Serce choć popękane, chce bić. 
Nie ma cię i nie było, jest noc. 
Nie ma mnie i nie było, jest dzień. 

Okręt mój płynie dalej, gdzieś tam. 
Serce choć popękane, chce bić. 
Nie ma cię i nie było, jest noc. 
Nie ma mnie i nie było, jest dzień. 

Okręt mój płynie dalej, gdzieś tam. 
Serce choć popękane, chce bić. 
Nie ma cię i nie było, jest noc. 
Nie ma mnie i nie było, jest dzień. 

Okręt mój płynie dalej, gdzieś tam. 
Serce choć popękane, chce bić. 
Nie ma cię i nie było, jest noc. 
Nie ma mnie i nie było, jest dzień.