W drodze do Fontainebleau - Katarzyna Groniec i Wojciech Dmochowski

Pożyczony wóz, 
Wlókł się, trząsł i chwiał, 
Ale przecież wiózł, 
Tam, gdzie wieźć nas miał. 
Nim dwudziesty wiek, 
Jak zapałka zgasł 
W Monte Carlo już nie było nas. 

W drodze do Fontainebleau, 
Nawet nam nieźle szło, 
Pół Europy przejechał stary grat. 
W drodze do Fontainebleau, 
Szampan był, bito szkło, 
Zawrót głowy, to było właśnie to. 

Dwie walizki bzdur, 
Mamy stamtąd, lecz 
Nie dosięgną chmur, 
Bagaż dla dwóch serc. 
A gdy jakiś most, 
Wprost do nieba wiódł, 
Zawsze bliżej był hotelu dróg. 

W drodze do Fontainebleau, 
Nawet nam nieźle szło, 
Pół Europy przejechał stary grat. 
W drodze do Fontainebleau, 
Szampan był, bito szkło, 
Zawrót głowy, to było właśnie to. 

W drodze do Fontainebleau, 
Nawet nam nieźle szło, 
Pół Europy przejechał stary grat. 
W drodze do Fontainebleau, 
Szampan był, bito szkło, 
Zawrót głowy, to było właśnie to.