Odloty żurawi - Janusz Laskowski

Już jesień, korale na głogach, 
Liść klonów purpurą się krwawi. 
Mgły welon rankami po drogach, 
I tylko odloty żurawi. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

A taka jest piękna ta jesień 
I strojna słoneczną czerwienią. 
Niech tylko żurawie odlecą, 
A lasy się w złoto zamienią. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

Już ogień w kominku zapłonie 
I zima u progu już prawie, 
O zmroku świec płomień w salonie 
I tylko na niebie żurawie. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

Po lecie już wrzesień, październik. 
I wiatr już za oknem zapłacze, 
A deszcz swymi łzami srebrnymi, 
Pożegna was w drogi tułacze. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
A dokąd lecicie jesienią. 
Zostawcie cień skrzydeł na trawie, 
Niech serce ucieszy zamiecią. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
Żurawie, żurawie, żurawie, 
O zmroku świec płomień w salonie 
I tylko w odlotach żurawie. 

Żurawie, żurawie, żurawie, 
Żurawie, żurawie, żurawie, 
O zmroku świec płomień w salonie 
I tylko w odlotach żurawie. 
Żurawie, żurawie, żurawie.