Ojcze Nasz (ver. 2) - Cezary Stawski

Ojcze Nasz, któryś jest w niebie mego serca, 
Chociaż nieraz wygląda ono jak piekło. 
Święć się Imię Twoje, 
Nawet, gdy Go nie wypowiadam, 
W ciszy, chwili świętego milczenia. 

Ojcze Nasz, któryś jest w niebie mego serca, 
Chociaż nieraz wygląda ono jak piekło. 
Święć się Imię Twoje, 
Ustami Go nie wypowiadam, 
W ciszy, chwili świętego milczenia. 

Przyjdź królestwo Twoje, 
Gdy wszystko inne nas opuści, 
Bądź wola Twoja, 
Nawet gdyby miała nas przygiąć do ziemi. 
Bo Ty jesteś życiem 
I to, co tutaj wygląda na klęskę, 
Jest w niebie początkiem nowego istnienia. 

Chleba naszego powszedniego daj nam na dzisiaj, 
Ale daj nam także o to prosić, 
Byśmy na przykładzie własnego głodu zrozumieli, 
Przynajmniej tyle, żeśmy stworzenia zależne. 

Odpuść nam nasze winy 
I nie wódź nas na pokuszenie, 
Abyśmy nie wpadli w jedną jedyną winę. 
Która naprawdę się liczy, 
Winę niewiary w ciebie, 
I w Twoją niepojętą miłość. 

Ojcze Nasz, któryś jest w niebie mego serca, 
Chociaż nieraz wygląda ono jak piekło. 
Święć się Imię Twoje, 
Nawet, gdy Go nie wypowiadam, 
W ciszy, chwili świętego milczenia.