Brzydcy - Katarzyna Groniec

...mhmmmm... 

Brzydka ona, brzydki on, 
Mała stacja, kiepski bar, 
A oni przytuleni, 
Jakoś niezwykle tak, 
Jakby się miał utlenić nagle świat 
I gdzieś w jeziorach źrenic 
Światło na tysiąc par 
W czterech słońcach żar. 

A gdzieś to chyba zakpił los, 
Ona brzydka, brzydki on, 
A taka ładna miłość, 
Aż nierealna wręcz, 
Tak jakby ich spowiła tęcza tęcz 
I wszechobecna siła 
Tchnęła najczystszy ton 
W tkliwy serca dzwon. 

...mhm aaa! 
Nie mów do mnie często zbyt: 
"Wyglądasz dziś jak nikt" 
Jakoś nie bawi mnie już wcale 
Ten banalny sznyt. 
Ja ci odpowiem szczerze, 
Uprzejmie wierzę, lecz, 
Lecz nie w tym rzecz. 

Brzydka ona, brzydki on, 
A taka ładna miłość, 
Mała stacja, kiepski bar. 

Brzydka ona, brzydki on, 
A taka ładna miłość, 
Brzydka ona, brzydki on. 
To nie w tym rzecz, nie, nie! 

Nie w tym rzecz, nie, nie! 
Nie w tym rzecz.