Aria z krzykiem (Musical Romeo i Julia) - Studio Buffo

Nie, ani chwili tego dłużej nie wytrzymam, 
Nie, dosyć tego, przesadziła ta dziewczyna, 
Ja tutaj żądzę, to moje pieniądze, 
Jak jesteś głucha, nie chcesz słuchać to idź precz. 

Precz, a jak będziesz razem z matką się opierać, 
Ja, ja wam obu to, co dałem pozabieram, 
Wszystko jest moje, zabiorę te stroje, 
Te butki, sukienki, te szmatki, panienki i won! 

Pracowałem na nie, by mogły godnie żyć, 
Brały wszystko, dla mnie nie chciały zrobić nic, 
Po co noszę w sobie pragnienie to, 
Żeby wzorem był nasz dom? 

Całe noce myślę, jak za mąż wydać ją, 
Wszędzie patrzę, który najlepszy byłby mąż. 
Dla niej całe życie poświęcam się, 
Tyle pracy w noc i dzień. 

Nie, ani chwili tego dłużej nie wytrzymam, 
Nie, dosyć tego, przesadziła ta dziewczyna, 
Zwodzi każdego a jeszcze do tego, 
Udaje słabą, niech was diabeł, kur…! 

Precz, a jak będziesz się opierać ty wywłoko, 
Ja osobiście do ołtarza cię zawlokę, 
Tam go poślubisz, a jeśli odmówisz, 
To żebraj i głoduj, umieraj w rynsztoku. 

Bo tak! A jak będziesz się upierać głupia kozo, 
Ja, ja potrafię jeszcze lepiej ci przyłożyć, 
Sznurem zawiążę i rzucę przed ołtarz, 
We czwartek, bez żartów, żywa czy martwa jak trup, 
Na ślub!