Póki mamy siebie - Bartek Wrona

Obudź mnie dotykiem, który znam, 
Zapomnijmy, że obok świat istnieje, 
Gdy pomiędzy nami cisza śpi, 
Nieważne jest już nic, tylko my. 

Oddycham tobą i zapadam w piękny sen, 
Oddycham tobą i powietrzem staję się. 

Póki mamy siebie, pamiętaj to co złe, 
Już nie obchodzi nas, ciebie ani mnie. 
Póki mamy siebie pamiętaj każdy dzień, 
Już nie obchodzi nas, ciebie ani mnie. 

Gdy pomiędzy nami rośnie mur, 
Nieważne jest już nic i bez słów. 

Oddychać tobą chcę, zapadać w piękny sen, 
Oddychać tobą i powietrzem być. 

Póki mamy siebie, pamiętaj to co złe, 
Już nie obchodzi nas, ciebie ani mnie. 
Póki mamy siebie pamiętaj każdy dzień, 
Już nie obchodzi nas, ciebie ani mnie. 

Dotykaj mnie, dotykaj, 
Dotykaj mnie, dotykaj, 
Dotykaj mnie, dotykaj… 

Póki mamy siebie, pamiętaj to co złe, 
Już nie obchodzi nas, ciebie ani mnie. 
Póki mamy siebie pamiętaj każdy dzień, 
Już nie obchodzi nas, ciebie ani mnie.