Po kompocie - Straszni Panowie Trzej

Gdzie ta chwila, gdy pospołu 
Zasiadaliśmy do stołu twarzą w twarz. 
Gwar sąsiadów, czar sąsiadek 
Gdzie ta chwila, ten obiadek śliczny nasz?
 
Po kompocie, po kompocie, 
Po chlupocie śliw i grusz, 
Po kompocie, po kompocie 
Po kompocie już. 

Gdzie ta chwilka mknąca bosko, 
Gdy spojrzenie po żydowsku karp nam słał, 
W szronie białym stała czysta, 
A kawiorek, oczywista, w lodzie stał. 

Po kompocie, po kompocie, 
Po chlupocie śliw i grusz, 
Po kompocie, po kompocie 
Po kompocie już. 

Gdzie ta chwila po toastach, 
Lekka, jak złotego ciasta lekki puch. 
I już kompot znów się złoci, 
Jak to, jak to, już kompocik? Wszelki duch. 

Po kompocie, po kompocie, 
Po chlupocie śliw i grusz, 
Po kompocie, po kompocie 
Po kompocie już.