Czas - Leonard Luther

Czas przebudzony o czasie, 
Oczy przeciera, widzi, 
Że pora targać za uszy 
Rozleniwione budziki. 

Że pora targać za uszy 
Rozleniwione budziki. 

I słyszę co dzień jak się stara, 
Chociaż nie nakręca go nikt. 
Nadać zegarom roztargnionym 
Właściwy rytm. 

I słyszę co dzień jak spokojnie 
Przechodzi do porządku świata, 
Nad moją ziemią obiecaną, 
Kolejny raz. 

Czas zabiegany jak co dnia 
Przystaje co jakiś czas, 
Żeby przytaknąć zegarom 
Tak, tak właśnie tak. 

Żeby przytaknąć zegarom 
Tak, tak właśnie tak. 

I słyszę co dzień jak się stara, 
Chociaż nie nakręca go nikt. 
Nadać zegarom roztargnionym 
Właściwy rytm. 

I słyszę co dzień jak spokojnie 
Przechodzi do porządku świata, 
Nad moją ziemią obiecaną, 
Kolejny raz. 

Czas postarzały przedwcześnie 
Gaśnie powieki przymyka, 
Za chwilę zaśnie na skraju 
Ziewającego budzika. 

Za chwilę zaśnie na skraju 
Ziewającego budzika. 

I słyszę co dzień jak się stara, 
Chociaż nie nakręca go nikt. 
Nadać zegarom roztargnionym 
Właściwy rytm. 

I słyszę co dzień jak spokojnie 
Przechodzi do porządku świata, 
Nad moją ziemią obiecaną, 
Kolejny raz. 

Wtedy dotykam twoich dłoni, 
Sklejam co się skleić da. 
Noc czasem sprzyja po kryjomu, 
Takim jak ja. 

Noc czasem sprzyja po kryjomu, 
Takim jak ja.