Z kobietami to różnie bywało - Krzysztof Krawczyk & Daniel Olbrychski

Czy pamiętasz dziewczyny, jak dorodne maliny, 
Co rwaliśmy garściami, bo prosiły się rwać? 
Już nie wspomnę dziś o tym, jakie potem kłopoty 
Dźwigał człowiek ze sobą co dnia. 

Lecz kobiety niestety, mają także zalety 
I tego do dzisiaj nie odbierze im nikt. 
Mają duszę i ciało, ale nam było mało 
I w pogoni za szczęściem gubiliśmy się wciąż. 

Z kobietami to różnie bywało, 
Było lepiej, było gorzej lub wcale. 
Zawsze więcej się chciało, 
Kilka nawet płakało, 
Gdy padało to słowo „odchodzę”. 

Z kobietami to różnie bywało, 
Muszę przyznać się dzisiaj wam szczerze. 
Jednej było za dużo, drugiej było za mało. 
Kto kobietę zrozumie już nie wiem, 
Już nie wiem. 

Dzisiaj w wieku dojrzałym 
Człek w uczuciach jest stały, 
A urodą w tym wieku 
Jest twa mądrość kolego. 
I choć ciało już marne, to panienki figlarne 
Tak nas kuszą urodą co dnia. 

Bo niestety kobiety włączyliśmy do diety, 
I na zdrowie na pewno wychodzi to nam. 
Czasem jednak wspomnienia, 
Jakieś senne marzenia 
Ściągasz znowu kłopoty. 
Zapomnijmy już o tym, że: 

Z kobietami to różnie bywało, 
Było lepiej, było gorzej lub wcale. 
Zawsze więcej się chciało, 
Kilka nawet płakało, 
Gdy padało to słowo „odchodzę”. 

Z kobietami to różnie bywało, 
Muszę przyznać się dzisiaj wam szczerze. 
Jednej było za dużo, drugiej było za mało. 
Kto kobietę zrozumie już nie wiem. Hej! Hu! 

Z kobietami to różnie bywało, 
Było lepiej, było gorzej lub wcale. 
Zawsze więcej się chciało, 
Kilka nawet płakało, 
Gdy padało to słowo „odchodzę”. 

Z kobietami to różnie bywało, 
Muszę przyznać się dzisiaj wam szczerze. 
Jednej było za dużo, drugiej było za mało. 
Kto kobietę zrozumie już nie wiem, 
Już nie wiem.