Za kilka lat - Janusz Gniatkowski

Pamiętasz, jak zbudziła nas 
Myśl nagła o rozstaniu? 
I oto miła przyszedł czas 
Na słowa pożegnania, 
A w każdym słowie kilka nut, 
A każda z nich smutniejsza 
I rzewna, najrzewniejsza, 
Jak ten jesienny pejzaż, 
Co ciszę z pustką słów. 

Za kilka lat, gdy się spotkamy 
W parku tak, jak dziś, 
Znów nam pomoże wierna pamięć 
Wrócić do tych dni. 
Na miłość naszą popatrzymy 
Jak na stary film, 
Film o zakochanych, 
O tylu sprawach, 
Tak dobrze znanych. 
Kiedy się spotkamy 
W tym samym parku za kilka lat. 

Będziemy badać jaki ślad 
Zostawił czas na twarzach? 
Będziemy znów wspominać świat, 
Który się nie powtarza. 
Spotkamy pewnie kilka par 
Krążących po ogrodzie 
Westchniemy: "jacy młodzi" 
Wtem echo słów dochodzi 
Przez liści sennych barw. 

Za kilka lat, gdy się spotkamy 
W parku tak, jak dziś, 
Znów nam pomoże wierna pamięć 
Wrócić do tych dni. 
Na miłość naszą popatrzymy 
Jak na stary film, 
Film o zakochanych, 
O tylu sprawach, 
Tak dobrze znanych. 
Kiedy się spotkamy 
W tym samym parku za kilka lat.