Die Moorsoldaten (polski tekst) - Pieśń obozowa

Gdzie nie sięgnie wzrok nasz błędny, 
Błoto, bagna wokół nas. 
Nawet ptaków głos już zamilkł, 
Został niemy, martwy las. 

Bagienni my żołnierze 
I niechaj zawsze strzeże nas Bóg! 
Bagienni my żołnierze 
I niechaj zawsze strzeże nas Bóg! 

Bladym świtem mkną komanda, 
Pośród razów aż do krwi. 
Wystukują rytm saboty, 
Tęskniąc do wolności dni. 

O, ziemio ty przeklęta 
Czy ktoś cię zapamięta w zły czas? 
O, ziemio ty przeklęta 
Czy ktoś cię zapamięta w zły czas? 

Wokół rozciągnięte druty, 
W każdym śmiercionośny prąd. 
Kiedyż koniec naszej męki, 
Kiedyż wreszcie wyjdziem stąd! 

Od świtu aż do nocy 
Pod batem tej przemocy nasz los! 
Od świtu aż do nocy 
Pod batem tej przemocy nasz los! 

Wszędzie stoją posterunki, 
Zdolne strzelić prosto w łeb 
Trudno myśleć o ucieczce, 
Mając w myśli tylko chleb. 

Od rana do wieczora 
Pilnuje wściekła sfora tych psów! 
Od rana do wieczora 
Pilnuje wściekła sfora tych psów! 

Pada deszcz, czy słońce świeci, 
Katorżnicza praca wre 
Szpadel, kilof, czy łopata, 
Czy to już nie skończy się? 

My wszyscy tacy sami 
Idziemy z łopatami bez tchu! 
My wszyscy tacy sami 
Idziemy z łopatami bez tchu! 

Wynędzniałe my postacie, 
Siły całkiem brak już nam 
Nogi nas już nie chcą nosić, 
Wszędzie mokry, grząski szlam. 

Więźniarskie my szkielety. 
Mężczyźni i kobiety o tak! 
Więźniarskie my szkielety. 
Mężczyźni i kobiety o tak! 

Lecz pewnego dnia się skończy 
Czas pogardy, ból i trud 
Wróci na ojczyste ziemie 
Wolny już więźniarski lud. 

Żegnajcie, wrogie strony 
Koszmarny sen skończony i znój! 
Żegnajcie, wrogie strony 
Koszmarny sen skończony i znój!