Małe mieszkanko na Mariensztacie - Mieczysław Wojnicki

Ja nie mam żadnych manii, 
Kompleksów i przerostów 
I mnie nie imponuje, 
Że ktoś tam ma, czy chce. 

Ja nie chcę, żeby ktoś tam 
I coś tam rzucał do stóp, 
Ja nie chcę mieć milionów, 
Brylantów itp. 

Jeżeli mam coś chcieć, 
To chcę po prostu mieć: 

Małe mieszkanko na Mariensztacie, 
To moje szczęście, to moje sny. 
Małe mieszkanko na Mariensztacie, 
A w tym mieszkanku przypuśćmy: My! 

I już w nim tapczan i radio Tesla, 
Biurko, firanki, fotele dwa. 
I jakiś kredens jest, cztery krzesła, 
Wszystko na raty z PCK. 

Niech będzie jakiś kilim 
I kwiaty na kominku, 
Kupimy jakiś serwis, 
Kupimy jakieś szkło. 

Zegara się nie kupi, 
Bo zegar jest na rynku, 
Pani rozumie 
Akcja O! 

A kiedy nocą księżyc przyjaciel 
Będzie od Pragi przez Wisłę szedł, 
Będziemy z okna na Mariensztacie 
Patrzeć na trasę W-Z. 

Małe mieszkanko na Mariensztacie, 
To moje szczęście, to moje sny. 
Małe mieszkanko na Mariensztacie, 
A w tym mieszkanku przypuśćmy: My! 

I już w nim tapczan i radio Tesla, 
Biurko, firanki, fotele dwa. 
I jakiś kredens jest, cztery krzesła, 
Wszystko na raty z PCK. 

Niech będzie jakiś kilim 
I kwiaty na kominku, 
Kupimy jakiś serwis, 
Kupimy jakieś szkło. 

Zegara się nie kupi, 
Bo zegar jest na rynku, 
Pani rozumie 
Akcja O! 

A kiedy nocą księżyc przyjaciel 
Będzie od Pragi przez Wisłę szedł, 
Będziemy z okna na Mariensztacie 
Patrzeć na trasę W-Z.