Złote kasztany - Damian Holecki

Wiatr przyniósł mi wspomnień garść, 
Żółty liść, we włosy wplotłaś go, 
Patrząc w dal, cichą dal. 

Park schronił nas w cieniu drzew, 
W dziki świat, zakochałem się, 
Na wieczność w ten pierwszy raz. 

W słońcu znalazłem marzenie, 
W koronach drzew szumiał wiatr 
I w fotografii pamiętam tą jesień i wiatr. 

Złote kasztany i my, 
Chwile w ramionach spędzone. 
Nikt nie odbierze ich nam, 
Już na zawsze chcę z tobą być. 

Złote kasztany i my, 
Chwile w ramionach spędzone. 
Nikt nie odbierze ich nam, 
Już na zawsze chcę z tobą być. 

Liść dzisiaj lśni w stosie zdjęć, 
Na nich my wciąż uśmiechnięci tak, 
Już od lat, wielu lat. 

W szufladzie śmiech, radość i kilka łez, 
Jesień złączy nas, 
W cudowny czas, złoty czas. 

W słońcu znalazłem marzenie, 
W koronach drzew szumiał wiatr 
I w fotografii pamiętam tą jesień i wiatr. 

Złote kasztany i my, 
Chwile w ramionach spędzone. 
Nikt nie odbierze ich nam, 
Już na zawsze chcę z tobą być. 

Złote kasztany i my, 
Chwile w ramionach spędzone. 
Nikt nie odbierze ich nam, 
Już na zawsze chcę z tobą być, 
Już na zawsze chcę z tobą być.