Te nasze dzieci - B.A.R.

Jest taki momynt 
W życiu najważniejszy, 
Gdy wszystko nagle zmienio nom się. 
Jak na świat przychodzi 
Twoj pierwszy bajtel 
I łojcami stowomy już się. 

Te nasze dzieci, 
Te nasze dzieci tak kochane, 
Choć nerwujom czasym cię 
Tyn coś przeszkrobie, 
Tyn z czymś przyleci 
I bez przerwy łod ciebie coś chce. 

One są przecież całym twoim życiem 
Czuwosz nad nimi, wierzyć w nie chcesz. 
Chcesz, by one były twoim odbiciem, 
Chcesz, by zawsze kochały już cię. 

Te nasze dzieci, te nasze dzieci 
Tak kochane. 
Choć nerwujom czasym cię, 
Tyn coś przeszkrobie, 
Tyn z czymś przyleci 
I bez przerwy łod ciebie coś chce. 

A jak już przyjdzie dzień niespodziewanie, 
Gdy chcą przekroczyć domu swego próg, 
Niech nic złego im się nigdy nie stanie, 
Niech w swej opiece tyż mo ich Bóg. 

Te nasze dzieci, te nasze dzieci 
Tak kochane. 
Choć nerwujom czasym cię, 
Tyn coś przeszkrobie, 
Tyn z czymś przyleci 
I bez przerwy łod ciebie coś chce. 

Te nasze dzieci, te nasze dzieci 
Tak kochane. 
Bez nich życia nie ma, nie 
I choć na wieczór słaby, znów lecisz 
Wszystko to wstrzymiesz, 
Bo kochosz je.