Bardzo smutna kolęda (pastorałka) - Magda Umer

Moja kolęda będzie smutna, 
Jak nasze życie połamane. 
Moja kolęda będzie gorzka, 
Jak codzienności naszej smak. 

Jakby w tym wszystkim pogubiona 
Po ludzku jutrem przestraszona. 
Moja kolęda niepokorna, 
Której do szczęścia tyle brak. 

Czuję się niczym w wannie karp 
Coś mocno tak uwiera duszę, 
A tutaj święta i anioły 
Mrugają do mnie spod jemioły. 

Więc uśmiechając się przez łzy 
Panią nadzieję proszę, by 
Zeszła tu w noc grudniową z nieba, 
Bo jakże bez niej dzisiaj śpiewać. 

Bez niej kolęda będzie smutna 
Jak nasze życie połamane. 
Bez niej kolęda będzie gorzka, 
Jak codzienności naszej smak. 

Jakby w tym wszystkim pogubiona, 
Po ludzku jutrem przestraszona. 
Moja kolęda niepokorna, 
Której do szczęścia tyle brak. 

W stajence leży Boży Syn 
Bezbronny jak te wszystkie dzieci, 
Które zmieniają się w anioły 
Wśród wojen, głodu i zamieci. 

W oczach ich matek ból i troska, 
A każda z nich jak Matka Boska 
I o tym trzeba dziś pamiętać, 
Bo w tym jest mądrość tego święta. 

I o tym trzeba dziś pamiętać, 
Bo w tym jest mądrość tego święta.