Filozof z baru - Bogusław Mec & Justyna Steczkowska

Nie ma człowieka bez winy, 
Nie ma przyjaciół bez wad, 
Nie ma modelu bez gliny 
I nie ma szaty bez łat. 

Nie ma człowieka bez winy, 
Nie ma przyjaciół bez wad, 
Nie ma modelu bez gliny 
I nie ma szaty bez łat. 

Nie ma zwycięzcy bez walki, 
Nie ma nagrody bez łez, 
Nie ma litości na raty 
Nie ma zapłaty za gest. 

Nie ma skromności bez pychy, 
Nie ma proroka bez wiary, 
Nie ma krzyku bez ciszy, 
Nie ma winy bez kary. 

Nie ma muzyki bez duszy, 
Nie ma przeszłości bez wiary, 
Nie ma recepty na życie, 
Bo człowiek jest wielki i mały. 

Nie ma miłości bez zdrady, 
Nie ma dobra bez zła, 
Nie ma bólu bez rany 
I nie ma łaski bez dna. 

Nie ma wiosny bez zimy, 
Nie ma wody bez źródła, 
Nie ma kary bez winy 
I nie ma celu bez pudła. 

Nie ma skromności bez pychy, 
Nie ma proroka bez wiary, 
Nie ma krzyku bez ciszy, 
Nie ma winy bez kary. 

Nie ma muzyki bez duszy, 
Nie ma przeszłości bez wiary, 
Nie ma recepty na życie, 
Bo człowiek jest wielki i mały. 

Nie ma człowieka bez winy, 
Nie ma przyjaciół bez wad, 
Nie ma modelu bez gliny 
I nie ma szaty bez łat. 

Nie ma zwycięzcy bez walki 
Nie ma nagrody bez łez, 
Nie ma litości na raty, 
Nie ma zapłaty za gest, nie ma.