Agnieszka już dawno - Łzy

Było ciepłe lato 
Choć czasem padało 
Dużo wina się piło 
I mało się spało 
Tak zaczęła się 
Wakacyjna przygoda 
On był jeszcze młody 
I ona była młoda 

Zakochani, przy świetle 
Księżyca nocami 
Chodzili długimi 
Leśnymi ścieżkami 
Tak mijały tygodnie 
Lecz rozstania nadszedł czas 
Zawsze mówił jedno zdanie 
Moje śliczne ty kochanie! 

Ostatniego dnia 
Tych pamiętnych wakacji 
Kochali się namiętnie 
W męskiej ubikacji 
I przysięgli przed Bogiem 
Miłość wzajemną 
Że za rok się spotkają 
I na zawsze ze sobą już będą 

Tęsknił za nią i pisał 
Do niej listy miłosne 
W samotności przeżył 
Jesień, zimę, wiosnę 
Nie wytrzymał do wakacji 
Postanowił ją odwiedzić 
Bo nie dostał już dawno 
Od niej żadnej odpowiedzi 

Gdy przyjechał do jej domu 
Po dość długiej podróży 
Cieszył się, że ją zobaczy 
W końcu tyle dla niej znaczył 
Lecz gdy ona go ujrzała 
Szybko się schowała 
Drzwi mu matka otworzyła 
I tak mu powiedziała: 

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka 
Oo nie, nie, nie... 
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka 
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka 
Nie, nie, nie, nie... 
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka 
Rozczarował się 
Bo takie są zawody miłosne 
Cierpiał całą jesień 
Zimę, no i wiosnę. 
A gdy przeszło mu zupełnie 
Pojechał na wakacje 
W tamto miejsce, by zobaczyć 
Tę pamiętną ubikację 

Tak się stało, że przypadkiem 
Ona też tam była 
Ucieszyła się ogromnie 
Gdy go tylko zobaczyła 
Zapytała się, czy w sercu jego 
Jest jeszcze Agnieszka 
Odpowiedział jednym zdaniem 
Moje śliczne ty kochanie! 

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka 
Oo nie, nie, nie... 
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka 
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka 
Oo nie, nie, nie... 
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka