Wolny - Łukasz Gesek & Sobota

Uniósł ręce do nieba, 
Chciał być ptakiem, 
A z jego ramion wyrosły pióra. 
Zostawił ból i strach, 
Zrzucił kamienie. 
Zobaczył wolność, nieznaną ziemię. 

Wysoko ponad miastem, unosił go wiatr. 
Znów poczuł jak jego dusza, żyje 
I był papierowym motylem, 
Latawcem dziecięcych lat, 
Już więcej nie chciał zmieniać, zapomniał. 

Jak ptak, jeszcze wyżej, 
Jak ptak, ulecieć w górę. 
Jak ptak, jeszcze wyżej, 
Tam gdzie kończy się świat, 
Tam gdzie ziemia dotyka nieba. 

Widział jakby przez mgłę, 
Jak w niemym kinie. 
Całe swe życie, każdą chwilę. 
Zatrzymał odwieczny zegar, 
Zerwał łańcuchy. 
Zostawił ludzi, przez których cierpiał. 

Jak ptak, jeszcze wyżej, 
Jak ptak, ulecieć w górę. 
Jak ptak, jeszcze wyżej, 
Tam gdzie kończy się świat. 

Jak ptak, jeszcze wyżej, 
Jak ptak, ulecieć w górę, aaa... 
Jak ptak, jeszcze wyżej, 
Tam gdzie kończy się świat.