Zawsze wracaj - Jarosław Wist

Masz włosy jasne tak jak wiatr, 
Co w szumne lasy z nieba spadł 
I zwabił śpiewem w letnią noc 
Twych spojrzeń moc. 

Przechodzisz obok, chowasz twarz 
I z mgły sukienkę białą masz, 
Z głębokich jezior oczu ton, 
Ze słońca skroń. 

Jak mam znaleźć cię? 
Jak zatrzymać? 
Jak pochwycić mgłę, 
Sukienki jasnej twej? 

Wracaj, wracaj, wracaj! 
Chociaż w snach. 
Melancholię moją skracaj 
I szarość dnia. 

Zawsze wracaj do mnie wracaj! 
Po to bym 
W każdej chwili mógł na jawie 
Ciebie śnić. 

Nabiorę nieba z czystych wód, 
By twoich ramion znaleźć chłód. 
Znajdę w zieleni dzikich łąk 
Twych dłoni pąk. 

Zatrzymam nocą źrenic blask, 
Co świecą srebrnym światłem gwiazd. 
Rozłożę sieci w jasnej mgle, 
Aż spotkam cię. 

Jak mam znaleźć cię? 
Jak zatrzymać? 
Jak pochwycić mgłę, 
Sukienki jasnej twej? 

Wracaj, wracaj, wracaj! 
Chociaż w snach. 
Melancholię moją skracaj 
I szarość dnia. 

Zawsze wracaj do mnie wracaj! 
Po to bym 
W każdej chwili mógł na jawie 
Ciebie śnić. 

Nie ma słońca, ani gwiazd, 
Kiedy ciebie blisko przy mnie brak. 
Jesteś wodą, jesteś dniem. 
Wiem, że znowu… 

Wrócisz tutaj wrócisz 
Chociaż w snach. 
Melancholię moją skrócisz 
I szarość dnia. 

Zawsze wracaj do mnie wracaj! 
Po to bym 
W każdej chwili mógł na jawie 
Ciebie śnić. 

Hej! 
Wracaj, wracaj, wracaj! 
Chociaż w snach. 

Melancholię moją skracaj… 

Zawsze wracaj do mnie wracaj!