Całkiem inny kraj - Perfect

W biały dzień, podszedł do mnie gość. 
Szara twarz, pospolita dość, 
W oczy zajrzał mi beznamiętnie, rzekł; 
Dałbyś coś, strasznie chce się jeść, 
Może toczy mnie HIV, ale jeść się chce. 

Nie mogę się jeszcze przyzwyczaić, 
Do obrazków, które z kina znam. 
W głowie gdzieś nie mogę się przestawić, 
Że to jest już całkiem inny kraj. 

W biały dzień, słyszę kuli gwizd, 
Drugi strzał, w niebo leci krzyk. 
Chodnik barwi krew, lecą tafle szkła, 
Jak we śnie, z okna spada płaszcz, 
Nie wiem, czy mogła mieć, siedemnaście lat. 

Nie mogę się jeszcze przyzwyczaić, 
Do obrazków, które z kina znam. 
W głowie gdzieś nie mogę się przestawić, 
Że to jest już całkiem inny kraj. 

Nie mogę się jeszcze przyzwyczaić, 
Do obrazków, które z kina znam. 
W głowie gdzieś nie mogę się przestawić, 
Że to jest już całkiem inny kraj.