Wieczór na dworcu w Kansas City - Skaldowie

Siedzę na dworcu w Kansas City 
I smutek mi ozdabia twarz, 
Tak sobie myślę bracie, czy ty 
Też takie stany czasem masz. 

Siedzisz na dworcu w Kansas City 
I zamiast zwiedzać to i sio, 
Wzdychasz do panny lub kobity 
I kombinujesz Bóg wie, co. 

A zegar stanął jak wryty, 
A rybom kurzy się z głów. 
To wieczór nad Kansas City 
I księżyc rusza na łów. 

Mówią, że miasto Kansas City 
Dziś liczy ponad milion głów, 
I rzadko, kto tu słomą kryty, 
W pedetach małpy, mak i plusz. 
Up pa pa ra ra ra ra ra ra ra... 

A zegar stanął jak wryty, 
A rybom kurzy się z głów. 
To wieczór nad Kansas City 
I księżyc rusza na łów. 

Lecz chociaż miasto Kansas City 
Wyszło pomyślnie z wielu prób, 
Do Ciebie wracam sławy syty, 
Być sznurowadłem u twych stóp. 
Pa di pu papapapapa... 
Być sznurowadłem u twych stóp.