Jestem powietrzem - Anita Lipnicka

Gdy nad miastem mrok 
Rozkłada skrzydła swe, 
Kiedy oczy gwiazd otwierają się. 
Wtedy widzę ją jak biegnie, 
W biegu gubi łzy, 
Wtedy słyszę ją jak śpiewa, 
Głos jej drży. 

Ryby w oceanie, trawy na polanie, 
Ptaki w obłokach, 
Ludzie w swoich domach dawno śpią. 
Tylko ja jedna, 
Nie mam swego miejsca, 
Odkąd odszedłeś, jestem powietrzem 
Nie jem, nie śpię, co noc... 

Mówią o niej, że 
Była kiedyś z kimś, 
Kto obiecał raj i nagle znikł. 

Sama nie wiem czemu płaczę, 
Słyszę jej głos, 
Chociaż wcale nie znam jej, 
Śpiewam z nią. 

Ryby w oceanie, trawy na polanie, 
Ptaki w obłokach, 
Ludzie w swoich domach dawno śpią. 
Tylko ja jedna 
Nie mam swego miejsca, 
Odkąd odszedłeś, jestem powietrzem 
Nie jem, nie śpię, co noc... 

Ryby w oceanie, 
Trawy na polanie, 
Ptaki w obłokach, 
Ludzie w swoich domach dawno śpią. 
Tylko ja jedna 
Nie mam swego miejsca, 
Odkąd odszedłeś, jestem powietrzem 
Nie jem, nie śpię, co noc... 

Je i je... je i je... 
Je i je... je i je... 
Je i je... je i je... 
Je i je...