Nieznajome dni - Lolita (Danuta Stankiewicz)

W zwykłym się zjawiłeś dniu, 
To był nasz dzień, 
Ślady twych ujrzałam stóp 
A w słońcu cień, 
Wołał mnie twój ciepły głos z oddali, 
Jaki jesteś myśli nie pytały, 
Może będziesz tylko zapomnianym 
Moim snem... moim snem. 

Nasze losy w księgach zapisane, 
Wyznaczyły jutro nam spotkanie, 
Jakie będą nasze nieznajome dni... 
Przyjdź, przyjdź, przyjdź. 

Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie ścieżki są twych dróg? 
Które twoje cztery świata strony, 
Gdzie na piasku ślady stóp? Ooo!!! 
Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie wiatry pieszczą skroń? 
Dokąd w życiu biegniesz zapędzony? 
Skąd przychodzisz gdzie twój dom. 

Przyszło nasze jutro, dziś nie było cię, 
Tylko ptaków został krzyk, i drzewa cień, 
Rysowałam twoją twarz na piasku, 
Byłeś przy mnie bliski, taki własny, 
Miałeś oczy zakochane, tak jak 
W moim śnie, w moim śnie. 

Nasze losy w księgach zapisane, 
Wyznaczyły znowu nam spotkanie, 
Jakie będą nasze nieznajome dni... 
Przyjdź, przyjdź, przyjdź. 

Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie ścieżki są twych dróg? 
Które twoje cztery świata strony, 
Gdzie na piasku ślady stóp? Ooo!!! 
Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie wiatry pieszczą skroń? 
Dokąd w życiu biegniesz zapędzony? 
Skąd przychodzisz gdzie twój dom. 

Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie ścieżki są twych dróg? 
Które twoje cztery świata strony, 
Gdzie na piasku ślady stóp? Ooo!!! 
Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie wiatry pieszczą skroń? 
Dokąd w życiu biegniesz zapędzony? 
Skąd przychodzisz gdzie twój dom. 

Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie ścieżki są twych dróg? 
Które twoje cztery świata strony, 
Gdzie na piasku ślady stóp? Ooo!!! 
Nic o tobie nie wiem nieznajomy, 
Jakie wiatry pieszczą skroń? 
Dokąd w życiu biegniesz zapędzony? 
Skąd przychodzisz gdzie twój dom.