Nasze słowa, nasze dni (Mój dom) - Feel

Nasze wspólne słowa, 
Nasze wspólne dni, 
Dzień zachodzi ciepłem twego ciała, 
Ja i ty. 

Nasze wspólne myśli, 
Rozpoznają nas, 
Kiedy wschodzi słońce, 
Promienieje twoją twarz. 

Ja w każde popołudnie, 
Inny jadam chleb, 
Obcy ludzie mówią mi, 
Że kochają mnie, kochają mnie, 
Że kochają mnie. 

Mówisz o wolności, 
Głos rozpuszcza łzy, 
Gdzieś za oknem ktoś udaje kogoś, 
Ale nie jest nim. 

Bo pełno w nas energii, 
I pełne szklanki są, 
Ale daleko jest, daleko jest, 
Daleko jest. 

Mój dom, w którym piszę od lat, 
Mój dom, w którym płaczę nieraz, 
Czy to znasz? 
Tak ty to znasz. 

Mój dom, w którym piszę od lat, 
Mój dom, w którym płaczę nieraz, 
Czy to znasz? 
Tak ty to znasz. 

Nie, nie, 
Nie, nie, nie, nie. 

Ja nie chcę oszukiwać, 
Kłamać, wodzić i 
Być człowiekiem, 
Który zawsze ma te lepsze dni. 

Bo serce moje płonie, 
A ciało moje drży, 
Ale daleko jest, daleko jest, 
Daleko jest. 

Mój dom, w którym piszę od lat, 
Mój dom, w którym płaczę nieraz, 
Czy to znasz? 
Tak ty to znasz. 

Mój dom, w którym piszę od lat, 
Mój dom, w którym kocham nieraz, 
Czy to znasz? 
Tak ty to znasz. 

Nasz dom, nasz dom, 
Nasz dom, nasz dom. 

Nasz dom, w którym piszę od lat, 
Nasz dom, w którym kocham nieraz, 
Czy to znasz? 
Tak ty to znasz. 

Nieraz chciałeś odejść, 
Nieraz chciałeś uciec i... 
I co dalej? 
I co dalej?