Tobie Karolino - Homo Homini

Sam, ze sobą na sam, 
Najlepiej się mam, 
Gdy znajdę się sam. 
Mam wrażenie, że wiem 
Skąd wziął mi się ten, stan 
Zawdzięczam go wam. 

Tobie Karolino i tej drugiej pani, 
Słodkiej jak sułtański krem. 
Od tych słodkich minek, 
Gdy spoglądam na nie 
Wybacz robi mi się źle. 

Wybacz Karolino, że Ci wypominam, 
Skłonność do lirycznych scen. 
Nie płacz Karolino, 
Nie tyś jedna winna, 
Inne zawiniły też. 

Sam, ze sobą na sam, 
Najlepiej się mam, 
Gdy znajdę się sam. 
Mam wrażenie, że wiem 
Skąd wziął mi się ten, stan 
Zawdzięczam go wam. 

Słodycz Karolino jest potrzebna 
Tak, że i nie dobrze, gdy jej brak. 
Gdy ją mam w nadmiarze, 
Szkodzić mi zaczyna 
I zabija wszelki smak. 

Życie Karolino to nie legumina, 
Przesłodzone nudzi się, oj tak. 
Nie płacz Karolino 
Nie tyś jedna winna, 
Inne przesładzają też. 

Sam, ze sobą na sam, 
Najlepiej się mam, 
Gdy znajdę się sam. 
Mam wrażenie, że wiem 
Skąd wziął mi się ten, stan 
Zawdzięczam go wam. 

Sam, ze sobą na sam, 
Najlepiej się mam, 
Gdy znajdę się sam. 
Mam wrażenie, że wiem 
Skąd wziął mi się ten, stan 
Zawdzięczam go wam.