Odwiedziny wróżki (świąteczna) - Fasolinki

Pewnego razu zimową nocą 
Do chaty starszego pana, 
Trzy małe dziatki pukały razem 
Z ubogą zmarzniętą panią. 
Dziadek otworzył, przygarną wszystkich 
Nakarmił i dał im nocleg, 
A dzieciom do zabawy przyniósł 
Drewniane małe klocki. 

Stuk puk... ktoś puka otwórz mu, 
Bo może zmarznąć w nocy, 
Może to wróżka z twoich snów 
Co strój ma srebrnozłoty. 

Kiedy zasnęli dziadek pomyślał... 
Że chciałby zawsze dawać, 
Dzieciom zabawki, o których czasem 
W snach nocą gwieździstą marzą. 
I wtedy babcia się zamieniła 
We wróżkę a dzieci w skrzaty, 
Blask srebrnozłoty, uśmiech zawitał 
W dziadkowej drewnianej chacie. 

Stuk puk... ktoś puka otwórz mu, 
Bo może zmarznąć w nocy, 
Może to wróżka z twoich snów 
Co strój ma srebrnozłoty. 
Śpij, śpij i kolorowo śnij, 
Wtul głowę dziś pod kocyk, 
Może to wyczaruje sny 
O srebrnozłotej mocy. 

Wróżka dziadkowi podarowała 
Reny i sanie pędzące, 
Odtąd Mikołaj, tak go nazwała 
Odwiedza dzieciaki śpiące. 
Mieszka w Laponii ze śnieżynkami 
I ze skrzatami małymi, 
Przynosi grzecznym dzieciom prezenty 
I tobie też może coś przynieść. 

Stuk puk... ktoś puka otwórz mu, 
Bo może zmarznąć w nocy, 
Może to wróżka z twoich snów 
Co strój ma srebrnozłoty. 
Śpij, śpij i kolorowo śnij, 
Wtul głowę dziś pod kocyk, 
Może to wyczaruje sny 
O srebrnozłotej mocy.