Polskie życie - Seweryn Krajewski

Zasiądźmy znów za stołem 
I jak za dawnych lat. 
Wspomnienia niewesołe, 
Zamieńmy w śmieszny żart. 

Kobiety naszych marzeń, 
Niech siądą przy nas tuż. 
To nic, że na zegarze, 
Późna godzina już. 

Za nasze polskie życie, 
Za takie, jakie jest. 
Wypijmy wódki łyczek, 
Z domieszką cichych łez. 
Wypijmy wódki łyczek, 
Z domieszką cichych łez. 

hmmmmmmm... 
hmmmmmmm... 

I niech serdeczne gniewy, 
Na chwilę pójdą w kąt, 
Bo my jak morskie mewy, 
W tym domu mamy ląd. 

Życie rozdaje rolę, 
A czasem pisze wiersz. 
Niech o tym naszym stole, 
Kiedyś napisze też. 
Niech o tym naszym stole, 
Kiedyś napisze też. 

hmmmmmmm... 
hmmmmmmm... 
hmmmmmmm... 
hmmmmmmm...