Dziewczęta z Barcelony - Grażyna Brodzińska

Pytasz wciąż mnie pytasz, 
Jakie u nas bywają dziewczęta 
W słonecznej Hiszpanii, 
Są przystępne czy nie. 

Dumne cnoty strzegą, 
Choć okazję do zdrady 
Też mają w słonecznej Hiszpanii, 
Każda za mąż wyjść chce. 

Lecz temperament 
Podnosi je czasem tak, 
Aj jaj jaj… 
Bo ich uroda 
O miłość aż prosi się. 
Aj jaj jaj… 

Bo w Barcelonie, 
Gdy serce miłością zapłonie, 
Trudno, ale wtedy 
Niech się dzieje, co chce 
Wtedy niech się dzieje, co chce. 

Bo w Barcelonie 
Zwyczajem jest flirt przy balkonie, 
By zdobyć kwiat, 
Serenadę gra się pięć lat, 
Serenadę gra się pięć lat. 

Kiedy Dolores jednemu Toreros 
Swe serce da, 
Żaden nie zbliży się 
Don Kawalieros, gdy rozum ma. 

Bo w Barcelonie, 
Przed zemstą się rywal nie schroni. 
Trudno, ale wtedy, 
Niech się dzieje, co chce, 
Wtedy niech się dzieje, co chce. 

Pytasz, znów mnie pytasz, 
Jakim być, by mieć szczęście 
U dziewcząt w słonecznej Hiszpanii, 
Mogę radę Ci dać: 

Pięknym i namiętnym, 
Takie, bowiem są 
Gusta u dziewcząt 
W słonecznej Hiszpanii, 
Wszelkie szanse, więc masz. 

Lecz na gitarze niestety 
Nie umiesz grać, 
Ajajaj! 
Naucz się więc, 
Bo jeszcze Cię na to stać, 
Ajajaj! 

Bo w Barcelonie, 
Gdy serce miłością zapłonie, 
Trudno, ale wtedy 
Niech się dzieje, co chce 
Wtedy niech się dzieje, co chce. 

Bo w Barcelonie, 
Zwyczajem jest flirt przy balkonie, 
By zdobyć kwiat, 
Serenadę gra się pięć lat, 
Serenadę gra się pięć lat. 

Kiedy Dolores jednemu Toreros 
Swe serce da, 
Żaden nie zbliży się 
Don Kawalieros, gdy rozum ma. 

Bo w Barcelonie, 
Gdy serce miłością zapłonie, 
Trudno, ale wtedy 
Niech się dzieje, co chce 
Wtedy niech się dzieje, co chce. 
O´le!