Nasze wesele - Magdalena Pietruczak

Ty dziewczyno nie będziesz już sama, 
Z tobą ten, z którym pójdziesz przez świat. 
Za to jutro rozstaniesz się z mamą, 
Z marzeniami dziecięcych swych lat. 

Co nam raj, gdy jesteśmy we dwoje, 
Duet serc nam powie bez słów. 
Że od dzisiaj tyś mój a ja twoja, 
I, że jutro uśmiechniesz się znów. 

Co nam raj, gdy jesteśmy we dwoje, 
Duet serc nam powie bez słów. 
Że od dzisiaj tyś mój a ja twoja, 
I, że jutro uśmiechniesz się znów. 

Cały świat nam do stóp, 
W rytmie walca wirując się ściele. 
Czy to sen, że ten ślub, 
To kochani jest nasze wesele. 
Czy to łza w oku twym, 
Czy to blask tych obrączek, co złocą nam dłonie. 
Kiedy walc jeszcze raz złączy nas, 
Świat pomieści się w białym welonie. 
Młode lata i dni samotności, 
Spłoną dzisiaj, ulecą jak dym. 
Tylko miłość się w sercu rozgości, 
Z losem splecie się dobrym i złym. 

Swych rodziców ucałuj przed progiem, 
W białej sukni wybierasz się w dal, 
Żegnaj młodość, lecz witaj mój drogi, 
Dziś wesele, więc na cóż ten żal. 

Swych rodziców ucałuj przed progiem, 
W białej sukni wybierasz się w dal, 
Żegnaj młodość, lecz witaj mój drogi, 
Dziś wesele, więc na cóż ten żal. 

Cały świat nam do stóp, 
W rytmie walca wirując się ściele. 
Czy to sen, że ten ślub, 
To kochani jest nasze wesele. 
Czy to łza w oku twym, 
Czy to blask tych obrączek, co złocą nam dłonie. 
Kiedy walc jeszcze raz złączy nas, 
Świat pomieści się w białym welonie. 
Tyle dni ile gwiazd wciąż przede mną, 
Biały welon przemieni się w sny. 
Jutro radość, bo będziesz już ze mną, 
Blask mych oczu odmieni złe dni. 

Lecz obiecaj, że w naszej podróży, 
Nie zawahasz się, nie zgubisz mnie. 
Wolę twe ciepłe dłonie od róży, 
Wszystkie chwile poświęcić ci chcę. 
Lecz obiecaj, że w naszej podróży, 
Nie zawahasz się, nie zgubisz mnie. 
Wolę twe ciepłe dłonie od róży, 
Wszystkie chwile poświęcić ci chcę. 

Cały świat nam do stóp, 
W rytmie walca wirując się ściele. 
Czy to sen, że ten ślub, 
To kochani jest nasze wesele. 
Uuuuu uuuu uuu.