Mała wojna - Lady Pank

Aniołowie, jeśli tylko są, 
Kryją się w metalowych bunkrach. 
Takie listy szybko drą, 
Chcą mnie dziś, chcą mnie widzieć jutro. 

Paru kumpli już tam jest, 
Mówią, że krzyżyk piecze w usta. 
Nauczeni nie bać się, 
Tylko coś nie pozwala usnąć. 

Zawsze iść, rozkaz, który mam we krwi, 
Małą wojnę w sobie mieć, 
Z każdym z was walczyć do utraty tchu, 
I bez słów. 

Mogę zwalić ciebie z nóg, 
Wrogu mój, co wykrzywiasz usta. 
Nie przepraszaj, tylko wstań, 
Nigdy już nie zobaczysz lustra. 

Ludzie są po to, żeby żyć i tańczyć, 
Ludzie są po to, żeby mogli walczyć. 
Ludzie są i nie będą nigdy lepsi, 
Ludzie są. 

Tacy są, 
Ktoś zapłacił za twój ból, 
Za szampana łyk, 
Od tej chwili będziesz mój. 
Nie, nie odwracaj się, 
Patrz mi w oczy, patrz, O! 

Ludzie są po to, żeby żyć i tańczyć, 
Ludzie są po to, żeby mogli walczyć. 
Ludzie są i nie będą nigdy lepsi, 
Ludzie są. 
Ludzie są po to, żeby żyć i tańczyć, 
Ludzie są po to, żeby mogli walczyć. 
Ludzie są i nie będą nigdy lepsi, 
Ludzie są, nie będą nigdy lepsi. 
Ludzie są, nie będą nigdy lepsi. 
Ludzie są, nie będą, nie, nie będą, nie. 
Nie będą, nie, nie!