Spadam - Coma

Spadam, powoli spadam 
W korytarze świateł 
W pomruki znaczeń 
Spadam, jakby nie było 
Całego świata, 
Jakby nie było nawet mnie. 
Nawet mnie, nawet mnie, 
Nawet mnie. 

Spadam, pomiędzy zdania 
W niedorzeczności 
Bez wahania. 
Spadam chroni mnie wiara, 
Niech będzie chwała Bogu 
A w mojej duszy spokój. 
Spokój, spokój, spokój. 

Spadam, co się wyprawia? 
Cały w spadaniu, cały ze światła, 
Spadam, jaka zabawa, 
Jaki tu spokój, równowaga. 

Spadam, nie czuję ciała 
I tylko błagam, 
O łaskę trwania jeszcze. 
Spadam zostaniesz sama. 

A może to mój chory sen? 
A może śmierć? 
A może nie ma, nie, nie ma... 
Może nie ma mnie? 
Nie, nie, nie, nie, nie, 
Nie, nie, nie... To sen! 

A może śmierć!? 
A może nie ma... 
Nie ma, nie ma, nie ma tak... 
Nie ma mnie. 

Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie... sen! 
Śmierć, a może nie ma...! 
Nie, nie ma, mnie! 
Może nie ma mnie... 
Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie...