Nim wstanie dzień - Grabaż & Strachy Na Lachy

Ze świata czterech stron, 
Z jarzębinowych dróg, 
Gdzie las spalony, 
Wiatr zmęczony, 
Noc i front. 

Gdzie nie zebrany plon, 
Gdzie poczerniały głóg, 
Wstaje dzień. 
Słońce przytuli nas 
Do swych rąk. 
I spójrz: ziemia ciężka od krwi, 
I znowu urodzi nam, 
Zboża łan, złoty kurz. 

Przyjmą kobiety nas, pod swój dach. 
I spójrz: będą śmiać się przez łzy. 
I znowu do tańca, 
Ktoś zagra nam, może już. 

Za dzień, za dwa, 
Za noc, za trzy, choć nie dziś. 
Za noc, za dzień doczekasz się, 
Wstanie świt. 
Chleby upieką się w piecach nam. 
I spójrz: tam gdzie tylko był dym, 
Kwiatem zabliźni się 
Wojny ślad, barwą róż. 

Dzieci urodzą się nowe nam. 
I spójrz: będą śmiać się, że my, 
Znów wspominamy 
Ten podły czas, porę burz. 

Za dzień, za dwa, 
Za noc, za trzy, choć nie dziś. 
Za noc, za dzień doczekasz się, 
Wstanie świt. 

Za dzień, za dwa, 
Za noc, za trzy, choć nie dziś. 
Za noc, za dzień doczekasz się, 
Wstanie świt. 

Za dzień, za dwa, 
Za noc, za trzy, choć nie dziś. 
Za noc, za dzień doczekasz się, 
Wstanie świt.