Nie zostało nic - KombII

Dogasa dzień we wszystkich 
Oknach światła bledną już, 
W dali słyszę miasta ciężki oddech. 
Gorąca krew pulsuje w skroniach, 
Będzie długa noc. 

Obraz twój jak echo wraca do mnie, 
Byłaś dla mnie najjaśniejszą z gwiazd. 
Poraził mnie twój blask, 
Dziś daleko nam do siebie tak. 

I nie zostało nic, 
Z naszych marzeń i snów. 
Tylko pył rozwiewa wiatr, 
W cztery strony świata. 

Kto inny budzi się przy tobie 
Dotyka twoich rąk, 
Zbiera żal, gdy ja na jawie widzę to. 

Kto inny mieszka w twoim niebie, 
Wiem zrobiłem błąd, 
Tego nie wybaczę nigdy sobie. 

Wypełniałem tobą moje dni, 
Ze złudzeń lepiąc nas, 
Byłaś dla mnie najjaśniejszą z gwiazd. 

I nie zostało nic, 
Z naszych marzeń i snów. 
Tylko pył rozwiewa wiatr, 
W cztery strony świata. 

Nie odnajdzie nas 
Słońca zachód i wschód. 
Tylko żal, i wspomnień chłód, 
Który wciąż powraca. 

I nie zostało nic, 
Z naszych marzeń i snów. 
Tylko pył rozwiewa wiatr, 
W cztery strony świata. 

Nie odnajdzie nas 
Słońca zachód i wschód. 
Tylko żal, i wspomnień chłód, 
Który wciąż powraca. 

Żal, tylko żal, 
Wciąż powraca. 
Żal, tylko żal. 
Wciąż powraca, 
Wciąż powraca, 
Wciąż powraca. 
Dogasa dzień i ja dogasam z nim.