Jesteśmy na wczasach - Wojciech Młynarski

Za oknami noc, 
W górach śniegu moc okrywa wszystko, 
Czort jedyny wie, 
Co rzuciło mnie w to uzdrowisko. 
Na parkiecie szum, 
Wczasowiczów tłum spleciony gęsto, 
Siedzę tutaj sam, 
A przed sobą mam orkiestrę męską. 

Typ, co szarpie bas, 
Wie, że nadszedł czas, gdy w kimś na bańce, 
Czuła struna drgnie, 
I rozpoczną się góralskie tańce. 
Jest górala wart taniec, gdy masz fart, 
Gdy dziewczę kwili. 
Z basem typ to wie, więc uśmiecha się, 
I już po chwili: 

Dla sympatycznej panny Krysi 
Z turnusu trzeciego, 
Od sympatycznego pana Waldka: 
Bucio, bucio! 

Jesteśmy na wczasach, 
W tych góralskich lasach, 
W promieniach słonecznych opalamy się. 
Orkiestra przygrywa skocznego Begina, 
To nie twoja wina, że podrywam cię. 

A panna Krysia, panna Krysia, 
Królowała na turnusach nie od dzisiaj, 
A każdego roku właśnie o tej porze, 
Przyjeżdżała tu, do pensjonatu "Orzeł". 
Kuracjuszy rozmarzony wzrok, 
Śledził wciąż jej każdy gest i krok. 

Za oknami noc, 
W górach śniegu moc na drzewach wisi, 
Czort jedyny wie, 
Że basista też się kocha w Krysi. 
Wie jedyny czort, co kosztuje to, 
By wciąż od nowa, 
Brać kontrabas i tłumiąc pożar krwi, 
Tak anonsować: 

Dla sympatycznej panny Krysi 
Z turnusu trzeciego, 
Od sympatycznego niewątpliwie 
Pana Mietka: 
Bucio, bucio! 

Jesteśmy na wczasach, 
W tych góralskich lasach, 
W promieniach słonecznych opalamy się. 

A panna Krysia, panna Krysia, 
Z panem Mietkiem, 
Co się tuż przed chwilą przysiadł, 
Przemierzała wzdłuż i wszerz 
Parkietu przestrzeń, 
Ale nigdy nie spojrzała ku orkiestrze, 
Skąd basisty rozmarzony wzrok, 
Śledził wciąż jej każdy gest i krok. 

Za oknami noc, 
W górach śniegu moc okrywa wszystko, 
Cały turnus śpi, 
A wśród innych śni i nasz basista, 
Że dokoła tłum, na parkiecie tłum, 
Przy czołach czoła, 
A on rzuca bas i ma w oczach blask, 
I głośno woła: 

Spokój orkiestra! 
Teraz dla sympatycznej panny Krysi 
Z turnusu trzeciego, 
Ode mnie, panno Krysiu, kocham panią! 
Wszystko. 

Co to się działo, co się działo, 
Uzdrowiska pół ze śmiechu się skręcało, 
I skręciłoby do końca biednych ludzi, 
Gdyby wreszcie się basista nie obudził. 

Bo miewamy często głupie sny, 
Ale potem się budzimy, i: 

Dla sympatycznej panny Krysi 
Z turnusu trzeciego, 
Od sympatycznego niewątpliwie 
Pana Waldka: 
Bucio, bucio! 

Jesteśmy na wczasach, 
W tych góralskich lasach...