Artyści i poeci - Michał Bajor

Podobno gdzieś na świecie, 
W maleńkiej kawiarence, 
Artyści i poeci, 
Sprzedają swoje serca. 

I wymieniając myśli, 
Czytając swoje wiersze, 
Poeci i artyści, 
Słuchają grania świerszczy. 

A kiedy z nieba spadnie, 
Niespodziewany deszczyk, 
Wychodzą przed kawiarnię, 
Oglądać barwy tęczy. 
Oglądać barwy tęczy. 

Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 

Po drugiej stronie tęczy, 
Aniołek lata z pędzlem, 
I bardzo mu się śpieszy, 
By zdążyć razem z deszczem. 

Kolorów nie zamienić, 
Nie mazać tak jak leci, 
Czekają na natchnienie, 
Artyści i poeci. 

A gdy już anioł przyśni, 
Diabelski sen na chmurce, 
Poeci i artyści, 
Szaleją w pasji twórczej. 
Szaleją w pasji twórczej. 

Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tłabadam... 
Tabadabadam... 
Dabadabadam... 
Dabadabadam... 
Dabadabadam... 
Dabadaam... 

I potem jak wieść niesie, 
W maleńkiej kawiarence, 
Artyści i poeci, 
Sprzedają swoje serca. 
Sprzedają swoje serca. 
Sprzedają swoje serca. 

Artyści i poeci, 
Sprzedają swoje serca. 
Sprzedają swoje serca. 
Sprzedają swoje serca.