Wstawaj to już wiosna! - Majka Jeżowska

Wiosna, wiosna! 
Hej, że ho! 

Wiosna się budzi, 
Zima zasypia. 
Bo w domu czterech pór roku, 
Jedno jest łóżko, jedna poduszka, 
I jeden kubek do soku. 

Gdy wiosna rześka zerwie się z łóżka, 
I słońce wplecie we włosy. 
Zima swą głowę wtuli w poduszkę, 
I zamknie zmęczone oczy. 

Wiosna! 

[Hej! Hej!] 

Hej, że ho! 

Zielonym skrzydłem da ci w nos. 

Wiosna! 

[Hej! Hej!] 

Hej, że ho! 

Zapuka w serce; czy jest tam ktoś? 

Obudzi kotki na gałązkach, 
Krokusy na tatrzańskich łąkach. 
Sasanka mała gdzieś spod Krosna, 
Usłyszy: Wstawaj! Wstawaj! 
To juz wiosna! 

[Wiosna!] 

Hej, że ho! 

Wstawaj! Wstawaj! 

To juz wiosna! 

Wiosna! 

[Wiosna!] 

Hej, że ho! 

Wstawaj! Wstawaj! 
To juz wiosna! 

A zima będzie sobie już spała, 
Choć wokół będzie wiosennie. 
Bo z tego słowa zrozumie ona, 
Jedynie senny, sennie. 

A wiosna w sercach ogień rozpali, 
I skończy misję skrzydlatą. 
I wtedy do nas z długiej podróży, 
Powróci stęsknione lato. 

Wiosna! 

[Hej! Hej!] 

Hej, że ho! 

Zielonym skrzydłem da ci w nos. 

Wiosna! 

[Hej! Hej!] 

Hej, że ho! 

Zapuka w serce; czy jest tam ktoś? 

Obudzi kotki na gałązkach, 
Krokusy na tatrzańskich łąkach. 
Sasanka mała gdzieś spod Krosna, 
Usłyszy: Wstawaj! Wstawaj! Wstawaj! 
A wiosna! 

[Wiosna!] 

Hej, że ho! 

[Hej! Hej!] 

Zielonym skrzydłem da ci w nos. 

Wiosna! 

[Wiosna!] 

Hej, że ho! 

Zapuka w serce; czy jest tam ktoś? 

Wiosna! 

[Wiosna!] 

Hej, że ho! 

Wstawaj! Wstawaj! 
To juz wiosna! 

Wiosna! 

[Wiosna!] 

Hej, że ho! 

Wstawaj! Wstawaj! 
To juz wiosna! 

Wiosna! 

[Wiosna!] 

Hej, że ho!