Płonie stodoła - Czesław Niemen

Mówią, płonie stodoła, płonie, aż strach, 
Aż kurzy się z niej, 
Trzeszczy wszystko dokoła, ściany i dach, 
Gorąco, że, hej! 
Pobiegnij tam do niej, szkoda czasu, bo 
Stodoła płonie a w niej ludzie jacyś są, 
Sołtys chyba już zwołał prawie pół wsi, 
Pomagaj i ty. 
Płonie stodoła, alarm trwa, jesteśmy na dnie, 
Ach! Ach! 
Dlaczego właśnie ja miałbym brać dudy w miech? 
Hej, heja! 

Chwytam wiadro więc w dłonie, biegnę co tchu 
I widzę tam, co. 
Płoną oczy i skronie, bawi się tłum, 
Par chyba ze sto. 
To sołtys swoją córkę za mąż dzisiaj dał, 
Do żonki pali się pan młody, chłop na schwał. 
Zbrakło miejsca w mieszkaniu, ojciec i teść 
Ugościć chciał wieś. 
W swojej stodole zrobił bal, tańczyłem i ja. 
Ha! Ha! 
Tak mogą płonąć stodoły każdego dnia. 

Uah! Ach, tak! 
Uah Uah 

Mówią, płonie stodoła, płonie, aż strach, 
Aż kurzy się z niej, 
Trzeszczy wszystko dokoła, ściany i dach, 
Gorąco, że, hej! 
Pobiegnij tam do niej, szkoda czasu, bo 
Stodoła płonie a w niej ludzie jacyś są, 
Sołtys chyba już zwołał prawie pół wsi, 
Pomagaj i ty. 
Płonie stodoła, alarm trwa, jesteśmy na dnie, 
Ach! Ach! 
Dlaczego właśnie ja miałbym brać dudy w miech? 
Hej, heja! 
Heja! Ach!