Daleka droga do domu - Coma

Pierwszy podmuch wiosny budzi lęk. 
Porcja ciepłych złudzeń przenika do serc. 
Ptaki oszalałe fruną z drzew. 
Mocniej czuję każdy mały smak, 
I żal, każdy strach i gniew. 

Ile jeszcze we mnie wiary, 
Ile jeszcze we mnie samym sił, 
Na nowe dni, ile szans? 
Ile jeszcze we mnie wiary, 
Ile jeszcze we mnie samym sił, 
By dalej żyć w taki czas? 

Obezwładniająca siła dnia, 
Siła, z jaką w miastach, odradza się maj. 
Chciałoby się zacząć jeszcze raz, 
Chciałoby odnaleźć zmarnowany czas, 
Utracony w nas. 

Ile jeszcze we mnie wiary, 
Ile jeszcze we mnie samym sił, 
Na nowe dni, ile szans? 
Ile jeszcze we mnie wiary, 
Ile jeszcze we mnie samym sił, 
By dalej żyć w taki czas?