Shimmy Szuja - Irena Kwiatkowska

Szuja! 
Naomamiał, natruł i nabujał 
Szuja! 
A wierzyłam przecież mu jak nikt. 
Szuja! 
Dziecku kazał mówić: "Proszę Wuja" 
Alleluja wesołego! Zrobił mi i znikł. 

Szuja! 
Obrzydliwa larwa i szczerzuja. 
Szuja! 
Do najtępszych pierwotniaków rym. 
Szuja! 
Bezlitostny kamień i statuja. 
Fałsz i ruja bezustannie powodują nim. 

Gdy życie zdarło z faceta już maskę, 
Gdy mu fasada rozpada się z trzaskiem, 
Gdy zza niej wyjrzy jak małpa z pokrzywy. 
Pysk zły i obrzydliwy i pryśnie cały blef. 

O wtedy chociaż się pragniesz powściągać. 
Nie nasobaczyć i nie naurągać. 
Choć inwektywą żywą nie chcesz chlustać, 
To same twe usta wykrzykną tobie wbrew: 

Uch... ta... 

Szuja! 
Pióra by pożyczyć od Anouilh´a. 
Szuja! 
By opisać co to jest za typ. 
Szuja! 
Kawał matrymonialnego zbója. 
Z pieszczot dwója, nieudana galareta z ryb. 

Szuja! 
Najpiękniejszy kęs mi życia ujadł. 
Szuja! 
Toczył ze mnie hektolitry łez. 
Szuja! 
Cóż takiego uczyniłam mu ja. 
Żem jak tuja poderżnięta przezeń dzisiaj jest. 
Mówię wam poderżniętam jest.