Oblubieniec (Świętokrzyska Golgota) - Piotr Rubik - Janusz Radek

Wiatr stado wróbli zwiewa z dachu, 
Na postrzępionych sztachet grzebyk. 
Serce trzepoce się ze strachu, 
Na myśl, że mógłbym z tobą nie być. 

Z życiem tak bywa jak z chorobą. 
Kostucha w lustrze zęby szczerzy. 
Żyć znaczy życie dzielić z tobą. 
A nie być z tobą znaczy nie żyć. 

Sztachety zmierzch obmywa deszczem. 
Chcę mówić lecz coś gardło spina, 
Że pragnę mieć cię jeszcze więcej, 
O śmiech naszego miła syna. 

Z życiem tak bywa jak z chorobą. 
Kostucha w lustrze zęby szczerzy. 
Żyć znaczy życie dzielić z tobą. 
A nie być z tobą znaczy nie żyć. 
Żyć znaczy życie dzielić z tobą. 
A nie być z tobą znaczy nie żyć. 

Ktoś się przyszłości swojej lęka. 
Zadręcza się i w bólu grzebie. 
Dla mnie największą jest udręką, 
Trwanie pośrodku dni bez ciebie. 

Z życiem tak bywa jak z chorobą. 
Kostucha w lustrze zęby szczerzy. 
Żyć znaczy życie dzielić z tobą. 
A nie być z tobą znaczy nie żyć. 
Żyć znaczy życie dzielić z tobą. 
A nie być z tobą znaczy nie żyć. 

[wokaliza] 

Z życiem tak bywa jak z chorobą. 
Kostucha w lustrze zęby szczerzy. 
Żyć znaczy życie dzielić z tobą. 
A nie być z tobą znaczy nie żyć. 
Żyć znaczy życie dzielić z tobą. 
A nie być z tobą znaczy nie żyć.