Kiedyś przecież spotkamy się znów - Wiślanie

Słyszysz już? 
Rozległ się lokomotywy gwizd 
Wkrótce pociąg uwiezie mnie w świat 
Daleki świat 
Z okna spójrz, do mnie wyjdź 
Pożegnaj mnie, już czas 
Kiedyś przecież spotkamy się znów 

Tyle lat szczęścia ma 
Przed sobą każde z nas 
Ty doczekasz tych lat 
Wierzę doczekam ja 
Wiele rzek, wiele mórz 
Rozdzieli pewnie nas 
Ale przecież spotkamy się znów 

Choćby losy daleko 
Rzuciły mnie stąd 
Choć ślad zaginie 
Ty mnie oczekuj wciąż 
A spotkamy się jeszcze 
Na pewno czy wiesz? 
Tylko zawołaj, a ja odnajdę cię 

Wtedy ujrzysz mnie tu 
Zapukam do twych drzwi 
Może księżyc 
Odmieni swój kształt 
Jeszcze raz 

Nie smuć się 
Uśmiech twój 
Niech mnie pożegna dziś 
Kiedyś przecież spotkamy się znów 
Wiem na pewno spotkamy się znów