Takie tango (Budka Suflera) - New Project 2006

Na sali wielkiej i błyszczącej, 
tak jak nocne Buenos Aires, 
które nie chce spać. 
Orkiestra stroi instrumenty, 
daje znak i zaraz zacznie 
nowe tango grać. 

Siedzimy obok obojętnie 
wobec siebie, jak turyści, 
wystukując rytm. 
Nie będzie tanga między nami, 
choćby nawet cud sie ziścil, 
nie pomoże nic. 

Chociaż płyną ostre nuty, 
w żyłach płonie krew! 
Nigdy żadne z nas do tańca 
nie poderwie się! 

Bo do tanga trzeba dwojga 
zgodnych ciał i chętnych serc, 
bo do tanga trzeba dwojga, 
tak ten świat stworzony jest. 
Zaleje w końcu Buenos Aires 
noc tak gęsta, jak atrament, 
a gdy przyjdzie brzask, 
co było w naszych sercach kiedyś, 
kiedyś jak świecący diament, 
cały straci blask. 

I choć będą znowu grali, 
Bóg to jeden wie! 
Nigdy razem na tej sali 
nie spotkamy się! 

Bo do tanga trzeba dwojga 
zgodnych ciał i chętnych serc, 
bo do tanga trzeba dwojga, 
tak ten świat stworzony jest. 

Bo do tanga trzeba dwojga 
zgodnych ciał i chętnych serc, 
bo do tanga trzeba dwojga, 
tak ten świat stworzony jest. 
Bo do tanga trzeba dwojga 
zgodnych ciał i chętnych serc, 
bo do tanga trzeba dwojga, 
tak ten świat stworzony jest. 

Bo do tanga trzeba dwojga 
zgodnych ciał i chętnych serc, 
bo do tanga trzeba dwojga, 
tak ten świat stworzony jest.