Na święta czas do domu (Święta, Święta III) - Sławek Uniatowski

Do domu czas na święta, 
by zobaczyć wszystkich razem. 
Zwalniam na zakrętach, 
jak ta droga dłuży się. 

Zmieniam bieg i wiatr, 
kolędy niesie to z dawnych lat 
pamiętam jeszcze je, 
wzywa mnie ten dźwięk. 
Do domu czas na święta. 
Do domu czas na święta. 

Facet w aucie obok, 
też na twarzy uśmiech ma. 
O świętach pewnie marzy, 
też do domu chce jak ja. 

W korku tłok i ścisk, 
suniemy wszyscy tak trochę źli, 
a trochę bliscy. 
Tak nas złączył los, 
każdy chce na święta. 
W domu czas na święta. 
Tyle wspomnień ile nas. 
I każdy obok już chce tu być. 
Tak jak ja. 
Jak my. 
A ty? 

Panna w aucie za mną, 
sama do siebie śmieje się. 
Panna z mego miasta, 
pewnie za kimś tęskni też. 

W korku tłok i ścisk, 
suniemy wszyscy tak trochę źli, 
a trochę bliscy. 
Tak nas złączył los, 
każdy chce na święta. 
W domu czas na święta, 
tyle wspomnień ile nas. 

hmm... 
I każdy obok już chce tu być, 
tak samo jak ja.